Bang voor relatietherapie

Sommige stellen blijven bij elkaar vanwege de kinderen. Onderstaand een verhaal van een stel dat in zo’n situatie zit:

Mijn man en ik hebben enorme problemen in onze relatie en zijn beiden doodongelukkig. Wij hebben 2 zeer jonge kinderen en ik wil hun absoluut niet aandoen dat zij als scheidingskinderen moeten opgroeien. Ik wil alles eraan doen om de relatie te verbeteren. Alleen denk ik zelf dat deze relatie vanaf het begin een fout is geweest en dat wij gewoon heel weinig raakvlakken hebben.

Zonder de kinderen was ik allang weg

Het is de laatste tijd echt een ramp. Ik houd zo veel van mijn kinderen en wil niets meer dan hun een gelukkig gezin te geven, maar ikzelf zit tenminste een keer wanhopig te huilen. Als de kinderen er niet waren was ik allang gillend weggelopen. Ik praat al jaren tegen mijn man dat we wat moeten doen, maar hij ziet nu pas dat er iets aan de hand is. Ik heb het gevoel dat ik jaren lang tegen een muur aan het praten was. We hebben ook geen gezamenlijke hobbies of interesses. Het lijkt alsof de kinderen daadwerkelijk alles zijn wat ons verbindt.

Kan relatietherapie ons helpen?

Ik ben dan ook bang dat relatietherapie alleen ertoe zou leiden dat we moeten onderkennen dat er niets te redden valt en daarom durf ik het eigenlijk niet aan. Mijn man gelooft niet in relatietherapie.
Ondanks alles wil ik niet uit elkaar gaan.

Mijn advies

Wat ontzettend vervelend dat je in deze situatie zit. Je houdt van je kinderen en wilt hun een fijn gezin geven, maar met je huidige partner lijkt dit niet te kunnen. Jullie lijken beiden te beseffen dat jullie op deze manier niet verder kunnen gaan.

Je kunt je afvragen waar je kinderen gelukkig van worden. Is het zo dat zij gelukkiger zijn in dit gezin, waar beide ouders niet gelukkig zijn? Natuurlijk is het niet fijn als je ouders scheiden, kinderen hebben hier vaak op een bepaalde manier last van, bijvoorbeeld op school of juist in het contact met ouders. Maar opgroeien in een gezin waar spanning en ruzie heerst, dat lijkt me ook niet het mooie gezinsleven wat je ze graag zou geven. Geef jezelf de kans om ook gelukkig te worden. Dat kan ofwel door samen keihard te gaan werken aan jullie relatie, of door misschien een knoop door te hakken.

Soms is een goede ouder zijn ook kiezen voor je eigen geluk, en misschien ook het geluk van je partner. Als jij gelukkig bent, dan kun je je kinderen dit ook meegeven.

Zit je in een vergelijkbare situatie?

Herken je jezelf in het bovenstaande verhaal? Laat een reactie achter of neem telefonisch (022 97 00 208) contact op.